Stanisław Mierzwa był jednym z najbliższych przyjaciół i współpracowników Wincentego Witosa. Urodził się 27 stycznia 1905 roku w Biskupicach Radłowskich.
Przez całe życie było mocno zaangażowany w ruch ludowy. Był członkiem Stronnictwa Ludowego, zastępcą sekretarza generalnego Polskiego Stronnictwa Ludowego, członkiem Rady Naczelnej PSL, członkiem Zarządu Wojewódzkiego PSL w Krakowie, członkiem Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie (1945–1946).
Przed zbliżającymi się wyborami do Sejmu Ustawodawczego – 17 września 1946 – został aresztowany przez bezpiekę. Sądzono go w procesie pokazowym w 1947 roku wraz z 17 członkami II Zarządu Głównego Wolność i Niezawisłość (WiN) i działaczy Polskiego Stronnictwa Ludowego w Krakowie. Skazano go na 10 lat więzienia, w wyniku amnestii obniżono wyrok do 7 lat. Na wolność wyszedł w 1953 roku. Pracował jako mecenas w Krakowie.
Był głównym orędownikiem powstania Muzeum Wincentego Witosa w Wierzchosławicach oraz Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Wincentego Witosa
Zmarł 10 października 1985 roku. Został pochowany w kaplicy grobowej rodziny Witosów na cmentarzu w Wierzchosławicach.
W 120. rocznicę urodzin odbyła się uroczystość złożenia kwiatów na grobie Stanisława Mierzwy, w której uczestniczył syn – Wojciech Mierzwa.
W uroczystości wzięli udział także, między innymi: Marek Steindel, prawnuk Wincentego Witosa, Henryk Wojciechowski, wiceprezes Towarzystwa Przyjaciół Wincentego Witosa, Tomasz Łosiński, kierownik delegatury Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Tarnowie, Mateusz Borowiec, burmistrz Radłowa, Małgorzata Moskal, Wójt Gminy Wierzchosławice, Wojciech Aleksander, zastępca, Dawid mocny, przewodniczący rady gminy, Halina Popiela, wiceprzewodnicząca rady, młodzież i Poczet Sztandarowy ze szkoły w Biskupicach Radłowskich.