31 października 1945 w Krakowie zmarł jeden z najwybitniejszych polskich polityków, działacz ruchu ludowego, trzykrotny premier Rzeczypospolitej Polskiej oraz wieloletni wójt gminy Wierzchosławice Wincenty Witos.
Witos 15 sierpnia 1945 trafił do szpitala Ojców Bonifratrów w Krakowie, a we wrześniu wydał swą ostatnią odezwę, zatytułowaną Do braci chłopów, w której pisał:
… i znowu po latach ciężkiej rozłąki, schodzimy się razem w wolnej, niepodległej Polsce… Budujemy więc to nasze państwo na ruinach, zgliszczach i popiołach, stawiamy gmach, w którym stale i niepodzielnie królować winny samodzielność, wolność, prawo i sprawiedliwość… Pomni przeszłości, budując w warunkach jak najtrudniejszych, baczmy pilnie, aby do tego gmachu nie dostały się zarazki zgnilizny i rozkładu mające go zniszczyć, gdy on ma stać wiecznie… Świadomi swoich praw i obowiązków, jak i odpowiedzialności przed przyszłością i narodem, stańcie razem do pracy, pracy wytrwałej, tworząc dobra konieczne dla współczesnych i potomnych…
Najwybitniejszy Syn Ziemi Wierzchosławickiej zmarł we wspomnianym szpitalu dokładnie o 6.30 w środę 31 października 1945. Wincenty Witos został pochowany na cmentarzu w Wierzchosławicach, a kondukt żałobny 3–6 listopada przeszedł pieszo z Krakowa (gdzie w Kościele Mariackim miała miejsce msza poświęcona zmarłemu) właśnie do Wierzchosławic. W ostatniej drodze towarzyszyły mu tysiące zwolenników ruchu ludowego.
Dodajmy, że w sierpniu Wincenty Witos otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Gminy Wierzchosławice.
