Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa^[1][2] (łac. Sollemnitas Sanctissimi Corporis et Sanguinis Christi^[2]), pot. Boże Ciało^[3] – uroczystość liturgiczna w Kościele katolickim dla uczczenia Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, obchodzona jest w czwartek po oktawie Zesłania Ducha Świętego^[3], a w niektórych innych krajach (np. we Włoszech i Francji) w niedzielę po uroczystości Trójcy Świętej^[4][5]. Jest świętem nakazanym^[6]. Po raz pierwszy uroczystość obchodzona była w Leodium (Liège) w 1246, a w 1317 ustanowiona jako święto dla całego Kościoła zachodniego. W Polsce zostało wprowadzone przez krakowskiego biskupa Nankera na synodzie w Krakowie w 1320^[3]. W Kościele unickim święto zostało wprowadzone na synodzie zamojskim w 1720^[1]. Zewnętrzną formę święta stanowią procesje prowadzone do 4 ołtarzy. W procesji przenosi się monstrancję z Najświętszym Sakramentem. Na zakończenie udzielane jest uroczyste błogosławieństwo sakramentalne^[3]. Boże Ciało obchodzone jest również w Kościołach starokatolickich.