1 września 1939 roku hitlerowskie Niemcy naruszyły granicę polsko – niemiecką doprowadzając do wybuchu największego konfliktu zbrojnego w XX wieku. Konfliktu, którego główną areną starcia było terytorium Polski. 

Należy podkreślić, że wczesnym rankiem tego dnia wojska niemieckie przekroczyły o świcie na całej niemal długości granice Rzeczypospolitej Polskiej, nie wypowiadając wojny. 

Niemiecki plan ataku na Polskę przewidywał wojnę błyskawiczną, której celem miało być przełamanie polskiej obrony, a następnie okrążenie i zniszczenie głównych sił przeciwnika. Wojska niemieckie miały przeprowadzić koncentryczne uderzenie ze Śląska, Prus Wschodnich i Pomorza Zachodniego w kierunku Warszawy. Strona niemiecka przystępując do wojny z Polską wystawiła 1 850 tys. żołnierzy, 11 tys. dział, 2 800 czołgów i 2 000 samolotów. Wojsko Polskie dysponowało dwukrotnie mniejszą liczbą żołnierzy (950 tys.), ponad dwukrotnie mniejszą liczbą dział (4,8 tys.), czterokrotnie mniejszą liczbą czołgów (700) i pięciokrotnie mniejszą liczbą samolotów (400). Przewaga niemiecka na głównych kierunkach uderzeń była jeszcze większa.

Osamotnione w walce Wojsko Polskie nie miało szans skutecznie przeciwstawić się agresji Niemiec i inwazji przeprowadzonej później (17 września) przez Związek Radziecki.